Grafika do poradnika: O koronawirusie SARS CoV-2

Spis treści

Koronawirusy były znane jako wirusy pasożytujące w organizmach zwierząt. Znajdowano je w ciałach nietoperzy pochodzących z regionu Azji Południowowschodniej i Australii. W ubiegłym roku stwierdzono ich obecność w organizmie człowieka w chińskim wielkim mieście Wuhan. Uważa się, że przejście koronawirusa ze zwierzęcia na człowieka dokonało się w dramatycznych warunkach targów dzikich zwierząt, które występują w chińskich miastach.

Gdy pojawiły się „dziwne” zapalenia płuc, nie od razu rozpoznano nowego wirusa, który je spowodował.  Pierwszy chiński jego odkrywca został nawet aresztowany za rozszerzanie fałszywych wiadomości. Jednak ludzie w Chinach zaczęli chorować masowo na niewydolność dróg oddechowych wraz z ostrym zapaleniem płuc. Stwierdzono, że chorobę tę, nazwaną Covid-19, powoduje nowy koronawirus - SARS CoV-2. Z przerażeniem dostrzeżono ogromne rozprzestrzenianie się tego zarazka. Przyczepia się do powierzchni drogą kropelkową lub kontaktową. Człowiek, którego wirus zakazi może zakażać innych ludzi będących w pobliżu, gdy kaszle, kicha, dotyka twarzy i oczu, a następnie podaje rękę czy dotyka wspólnie użytkowanych sprzętów i powierzchni. Wirus bowiem osiada na powierzchni i przez co najmniej kilka godzin jest aktywny.

Ilustracja wirusa

 

Jako że koronawirusSARS CoV-2 jest nieznany, to nie ma jeszcze na niego ani lekarstwa, ani szczepionki. Naukowcy z całego świata usilnie nad tym pracują.

Jak można w tej sytuacji ustrzec się przed nowym wirusem? Przede wszystkim nie kontaktować się z osobą już zarażoną. Nie wiemy jednak kto się już zaraził. Dlatego musimy unikać kontaktu z innymi ludźmi i zawsze być w odległości półtora lub nawet dwa metry od innego człowieka. Także, gdy jesteśmy na powietrzu; gdy spacerujemy, biegamy, jeździmy na rowerze.  

Powinniśmy też nosić maseczki, zakrywające usta i nos. W ten sposób chronimy się przed kropelkami z wirusami od innych, ale także sami nie pozwalamy wirusom „wyfrunąć” na zewnątrz naszego organizmu. Kłopot bowiem z tym wirusem polega na tym, że może już być w naszym organizmie i nie dawać żadnych symptomów swojej obecności. Mówimy wówczas, że ktoś został zakażony bezobjawowo.

Grafika - człowiek zakłada maseczkę

Wirus przenosi się przez nasze ręce, ponieważ bezwiednie dotykamy swojej twarzy, nosa i oczu i następnie witamy się przez podanie dłoni i dotykamy różnych powierzchni, których dotykają także inni. W okresie pandemii musimy inaczej się witać; nie ściskać dłoni i nie przytulać się. Musimy często myć ręce, szczególnie gdy jesteśmy w nowym otoczeniu. Ręce powinno myć się dokładnie ciepłą wodą z mydłem przez pół minuty (co najmniej 20 sekund). Następnie należy je zdezynfekować.

Grafika - dzieci myją ręce

Wirus, który osiada na różnych powierzchniach może utrzymywać się na nich długo, np. na powierzchniach plastikowych i stalowych nawet 72 godziny, czyli 3 dni. Dlatego powinniśmy powierzchnie, których możemy dotykać: klamki, uchwyty, poręcze, stoły, krzesła, ściany, podłogi, starannie myć i dezynfekować. Środki dezynfekujące powinny być tworzone na bazie alkoholu (co najmniej 60%).

Wirus może unosić się w powietrzu w małych kropelkach (areozolach). Gdy wydostanie się z organizmu zakażonego człowieka, to w powietrzu może utrzymywać się około 6 minut. Dlatego koniecznie należy wietrzyć pomieszczenia, a gdy to jest niemożliwe, to w pomieszczeniu z innymi ludźmi zawsze nosić maseczkę.  

Nie wszyscy dobrowolnie stosują się do tych sposobów ochrony przez zakażeniem. Nie wierzą w zaraźliwość koronwirusa, albo nie respektują zaleceń, licząc na to, że choroba ich nie dosięgnie. To powoduje, że władze każdego państwa (pandemia ma bowiem zasięg globalny) stosują przymus niewychodzenia z domu i zamykają biznesy, urzędy, sklepy, restauracje,  szkoły i uczelnie. Stosują lock down czyli zakaz kontaktowania się.

Gdy ktoś ulegnie zakażeniu i potwierdzi to przeprowadzony test na obecność koronawirusa, powinien poinformować władze inspekcji sanitarnej z kim się wcześniej kontaktował, ponieważ mogły to być osoby już zakażone lub potencjalnie się zakazić. Takie osoby poddawane są kwarantannie, czyli odosobnieniu przez 10 dni (wcześniej było to dwa tygodnie).   

Zakażeniu koronwirusem ulegają ludzie, którzy często kontaktują się z innymi.  Dotyczy to personelu medycznego, opiekuńczego, nauczycieli, polityków, sportowców, duchownych.  Narażeni są na zakażenie się od innych i następnie zakażają następnych, gdy kontaktów jest dużo i nie spełniają wymogów reżimu sanitarnego.

Covid- 19, czyli choroba wywołana przez koronowirusa, przebiega w różny sposób; zarówno lekko, jak przeziębienie czy grypa, jak i dramatycznie – z ciężkim zapaleniem płuc i odejściem z tego świata. Najbardziej zagrożone są osoby, które już nie są całkiem zdrowe; posiadają choroby przewlekłe lub są w podeszłym wieku. Takie osoby bezwzględnie powinny przebywać w domu nie narażając się na kontakt z osobami zakażonymi, które mogą nie wiedzieć, że mają koronawirusa. 

Pandemia,nawet tylko z częściowym lockdownem jest czasem trudnym dla wszystkich. Nie można bowiem swobodnie poruszać się, pracować jak przed pandemią, brać udział w wydarzeniach kulturalnych i sportowych i spotykać się na żywo. Dzieci skazane na zdalne nauczanie cierpią na brak kontaktów z przyjaciółmi i kolegami. Potrzebują ruchu i zabawy, a w domu mają laptop, telewizor i smartfon. zdalne nauczanie stanowi obecnie największe wyzwanie dla szkoły, nauczycieli i rodziców.     

Wszyscy marzą o szczepione lub leku na Covid-19, ale życie pokazuje, że oczekiwanie nań potrwa dłużej niż przewidywano. Z koronawirusem w reżimie sanitarnym i z fizycznym dystansem między ludźmi trzeba nauczyć się żyć. To doświadczenie zmieni ludzi. 

 

Film o koronawirusie dla najmłodszych w serwisie YouTube

Pytania do informatora

Zadaj pytanie

 

Brak opublikowanych odpowiedzi do pytań lub nie zadano pytań dotyczących tego informatora.

O koronawirusie SARS CoV-2