Na wszystkich etapach realizacji projektu oraz we wszystkich jego obszarach poszukiwane i akcentowane  będą rozwiązania innowacyjne. Oznacza to w praktyce, że przed postawieniem zespołowi celu konkretnej aktywności uczestnicy będą rozważać, w jaki sposób można rozwiązać zadanie, aby spełniało kryteria:

• przydatności w danym środowisku
• skuteczności; to da się zrobić w naszej grupie, środowisku, w otoczeniu
• akceptowalności, której podstawą jest rozumienie problemu
• trwałości; jak można by dobry pomysł utrwalić, aby nie był tylko jednorazowym aktem,
• efektywności, czyli uwzględniania ograniczeności posiadanych zasobów: środków finansowych i rzeczowych oraz czasu wolnego ludzi chętnych i zdolnych do realizacji zadania.

Twórcze pomysły realizacji zadania będą początkowo pochodzić od uczestników zewnętrznych (Rada Modelu), ekspertów (IPiSS) oraz grup wsparcia (samorząd miejski, ośrodek pomocy społecznej oraz szkoła). Docelowo, zgodnie z założeniami wzmacniana uczestników , ich źródłem powinna  być wzrastająca aktywność odbiorców (rodzin i dzieci ) .

Podstawą twórczej aktywności uczestników projektu, jest przyjazna atmosfera w każdej grupie, umożliwiająca zabieranie głosu przez wszystkich i interaktywność. Pomysły powinny być przez uczestników rozważane bez wstępnego odrzucania (każdy pomył jest dobry), dopiero po wspólnej analizie powinny być tak rankingowane, aby wywołać chęć ich realizacji przez uczestników w ramach ich współdziałania. Zasadniczą rolę w tworzeniu warunków do otwartej i twórczej postawy uczestników pełnią nauczyciele, pracownicy instytucji kultury, pracownicy socjalni aktywni w zespołach wsparcia projektu oraz zaangażowani mieszkańcy.

Innowacyjne pomysły będą zbierane przez opiekuna działania modelowego(pochodzącego z zespołu wsparcia projektu), który:

• tworzy listę inicjatyw zgłoszonych przez odbiorców do przepracowania w ramach działania „Kreowanie pomysłów”,
• wstępnie weryfikuje pomysły zgodnie z przyjętymi kryteriami,
• wybrane pomysły przekazuje do realizacji odpowiednim zespołom,
• inicjuje formowanie zespołów do realizacji pomysłów lub odpowiednio adresuje – do istniejących już gremiów; skład grupy powinien być akceptowany przez pomysłodawcę przedsięwzięcia.
• wspiera pracę zespołu za pomocą konsultacji i opiniowania  podejmowanych kroków przez odbiorców,
• sprawdza, czy proponowane rozwiązania nie ograniczają w żaden sposób zasady równości dostępu dla jednostek o innym statusie społecznym, płci oraz osób niepełnosprawnych,
• publikuje na portalu projektu opis realizowanych innowacyjnych pomysłów,

• wspiera zespół realizatorów w tworzeniu przekazów promocyjnych, pozwalających na popularyzację działania wśród lokalnej społeczności (np. za pomocą radia, portalu informacyjnego),
• wspiera realizację wypracowanych przez grupę rozwiązań,
• pisze raporty z realizacji pomysłów, które będą publikowane w lokalnych mediach (np. za pomocą lokalnej prasy, portalu projektu i władz lokalnych).

Dobre i innowacyjne pomysły będą zapisywane i zbierane na portalu projektu w folderze „Inkubator pomysłów”. Korzystanie inkubatora pomysłów nie będzie wymagało posiadania szczególnych kompetencji informatycznych. Zamysł narzędzia, z pozoru skomplikowany, będzie w fazie początkowej realizowany przez opiekuna działania modelowego, który następnie będzie wspierać, motywować jak i kontrolować pracę odbiorców.

Na portalu zamieszczone będą takie pomocne narzędzia, jak:

•          Puls projektu

•          Informatory

•          Narzędzie do pracy grupowej

•          Kalendarz

•          Galeria multimedialna

•          Narzędzie do głosowania

•          Check-lista

•          Inkubator inicjatyw

Narzędziem wsparcia użytkownika portalu jest tzw. pomoc kontekstowa. Polega to na wyświetlaniu podpowiedzi, wyjaśnień oraz informacji dotyczących wykonywanej czynności. Zaletą takiego rozwiązania jest możliwość dopasowania odpowiedniej instrukcji do każdej części składowej działania, przez co użytkownik portalu nie musi opanowywać długich i często szczegółowych instrukcji korzystania z danej funkcjonalności. Korzystanie z pomocy kontekstowej przypomina używanie przewodnika, który na każdym kroku zwraca uwagę na najważniejsze elementy podejmowanych działań oraz wyjaśnia sposób ich wykonania. Dzięki temu jednostka nie musi wcześniej zapoznawać się ze schematem postępowania.